Gáfnafar

Lesendur,

þið eruð að fara alveg rangt að. Við vöknuðum snemma í morgun til þess að ganga um í nepalskri sveit, rólyndisrölt að staðnum þar sem við svo sigldum framaf fjallsbrún í stýranlegri fallhlíf, milli læranna á flugmönnum okkar. Úr háloftunum, hringsólandi með uppstreyminu, horfðum við svo á fjöllin. Sum þeirra voru yfir 7000 metra há, önnur, ein þrjú, voru yfir 8000 metra há. Hvítglóandi Himmalæjatindar, við þreifandi á þaki heimsins.

En á meðan voruð þið á Íslandi, af öllum stöðum, í vaxandi skammdegi og kulda að reyna að láta múgæsinginn og leikræna tilburði bölsýnisþjóðarinnar ekki ná til ykkar. Hvað er það?

Annað dæmi: Í gær sváfum við út, röltum geispandi niður í bæ í brunch, leigðum svo árabát og rérum yfir spegilsléttan flötinn að ókunnri strönd. Þar beið okkar enn önnur útsýnisofgnóttin á litlu skógivöxnu nesi. Áa kenndi mér að juggla undir augnliti Rhesus apa sem hristu greinarnar yfir höfðum okkar. Sushi í kvöldmat.

En þið bara í ruglinu, mætandi í skóla og vinnur hægri vinstri? Vitleysa.

Og daginn þar á undan horfðum við á vilta nashyrninga ofan af fílum, þar þar á undan fórum við í rafting o.s.frv. Erum við bara svona klár og þið vitlaus? Getur það verið?

Að vísu er eitt eilítið heimskulegt við okkar háttalag: Nú er komið fram á 12. dag Indverskrar magakveisu, lágfleygrar en óbilandi, og í stað þess að spyrjast fyrir hjá lækni höldum við bara áfram að flytja íburðarmiklar klósettsinfóníur hvort fyrir annað gegnum veggi þunnþilja gistihúsa (það vill oftast svo skemmtilega til að salernin eru staðsett milli herbergjanna okkar svo hljómburðurinn er góður til beggja átta). Kannski við vitkumst senn í þessu.

Allavega, hafið það eins gott og þið getið greyin - Davíð